De Stichting Weer- en Sterrenkunde organiseert op woensdag 8 mei een lezing voor donateurs en belangstellenden met als titel: “Het uitsterven van de Dinosauriers: Meteorietinslag of nog andere oorzaken?”

De lezing wordt gegeven door Prof. dr. Jan Smit en wordt gehouden in Passe Partout, Opwierderweg 57 in Appingedam . Aanvang 19:30 uur. Voor donateurs is de entree gratis. Voor belangstellenden wordt een bijdrage van €8 gevraagd.

Jan Smit is met zijn baanbrekende onderzoek als palentoloog naar het uitsterven van veel van het leven op de de Krijt-Paleogeen grens een van de grondleggers van het vakgebied van de Event Stratigraphy. Hij is een internationaal vermaard onderzoeker met een indrukwekkende reeks publicaties, bekroond met nationale en internationale onderscheidingen. Jan Smit studeerde in 1974 af aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde daar in 1981 cum laude op zijn dissertatie getiteld “A catastrophic event at the Cretaceous-Tertiary Boundary”. Na een aantal jaren werkzaam geweest te zijn aan the University of California, Los Angeles, keerde hij terug naar Amsterdam. In 2003 werd hij benoemd tot hoogleraar Event Stratigraphy aan de Vrije Universiteit.

Voor zijn wetenschappelijke bijdragen aan de aardwetenschappen ontving hij in 2016 de Van Waterschoot van der Gracht Penning, het hoogste eerbewijs dat in Nederland aan uitzonderlijk verdienstelijke aardwetenschappers kan worden uitgereikt.

De speurtochten naar de oorzaak van het einde der dinosauriërs op de Krijt-Paleogeen (KPg) grens staan nog steeds volop in de belangstelling..De manier van uitsterven en de vondst van abnormaal veel iridium in een minuscuul laagje precies op de KPg grens wees naar een gigantische meteorietinslag. De vondst van micro-tektieten over de hele wereld en tenslotte de ontdekking van de Chicxulub inslagkrater zelf vormen nu een solide bouwwerk onder de theorie.

Een ding ontbrak nog: de directe slachtoffers van de Chicxulub meteorietinslag! Die zijn nu in grote getale gevonden in de achtergebleven modder van een tsunami (of seiche) in Noord Dakota. Stukjes inslagglas zitten in kieuwen van fossiele vissen en zijn ook opgevangen in gesmolten hars (nu barnsteen). Het verdwijnen van dit ecosysteem heeft ongetwijfeld geleid tot de exponentiële toename van de moderne zoogdiersoorten, waar wij -als mens- onderdeel van zijn.

Categorieën: Lezing